İlk defa bir anne olarak anneler günü geçirdim.Gerçi eşim bu konularda hassastır henüz anne adayı bile değilken anneler günümü unutmaz hatta hediye bile alırdı.Bu sene en büyük ve en güzel fark ise anne olduğumu gerçekten hissetmemdi.Artık hayatımızda Çağan Ege'miz vardı.Gerçi biraz buruktuk nedeni ise kuzum gene ateşlendi.Kendime kızdım cumartesi günü hava güzel değildi ama sırf bir hafta evde hiç hava almıyor diye biraz dışarı çıktık.Belki sebeb bu değil ama yine de kendimi suçlu hissetim.Anne olmak çok farklı bir duyguymuş bunun için gerçekten anne olmak gerekiyor.Sabaha kadar gözümü kırpmadım kuzumun ateşi daha fazla çıkarda farkına varmam diye.Bütün gece ateşin verdiği huzursuzlukla yarı uykulu baktı bana kuzum.Sanki birşeyler yap anne der gibi.Sabahleyin biraz ateşi düşmüştü.Umarım akşam yine ateşi yükselmez.
Kuzum benim anneler günü olduğunu henüz bilemesende bana bu duyguyu hissettirmen inan herşeye bedel.İyi ki geldin hayatımıza, sen bizim canımız'sın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder