Şu zaman ne kadar çabuk geçer oldu.9 günlük tatil su gibi geçti gitti.Bol bol bebeğim ile vakit geçirdim.Ama ona doymak ne mümkün.Tatil sonu ondan ayrılmak ise çok zor oldu.Evden çıkarken henüz uyuyordu ve uyandığında "anneeee" diye bağardığında ben değil ablası karşılayacaktı onu.Pazartesi uzun bir süre bunu düşündüm ve daha da zor geçti benim için.
Neler mi yaptık bu bayram büyüklerimizin ellerini öptük ama biz öptük bir yandan da niye Çağan Ege'ye el öpmeyi öğretmedim diye hayıflandım.Çünkü bu bayram tam anlamıyla küçük bir adam vardı karşımızda.Küçücük boyuyla,minik kazağıyla, herşeyi anlamasıyla.Sonraki günler ise hep dışarılarda her gün başka bir yerdeydik.Bir günümüzü de Ege'nin tatil arkadaşı Deniz Eda'ya ayırdık.Duru ile birlikte ama fotograf çekmeyi atladım.İlk defa bu kadar kalabalık çocuklu aile olarak bir araya geldik.Bazen oyuncaklar için itişip kakışmalar oldu ama genel olarak rahat sayılırdık tabi eskisi gibi uzun sohpetler olmuyormuş bunu anladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder